SONSUZLUĞUN İNSANIYIZ

Çok şey öğrendim şu hayatta
O bunu yapmaz
O beni terketmez dememeyi ögrendim
Yanlış sevmelerle kalbimi acıttığımı
Sonsuzluğa olan açlığımı
Bir kez daha , çok kez daha hissettim
Bu dünyanın adamı değildik hiçbirimiz
Ne kadar da unutmuşuz cennet diye bir diyârı
Yormuşuz da yormuşuz kendimizi
Elimizden gidecek şeyler uğruna
Gitmem diyenlerin hangisi yanınmızda
Ey sonsuz merhamet sâhibi
İyileştir yorgun kalbimizi
Her nefes alışımda kalbimde hissettiğim o acıyı al benden
Beni bana bırakma Allâh'ım
Tekrar tekrar düştüğüm yerlerde kaymasın ayağım
Yolumun sonu ,senin cennetin olsun
Dünyada daralan ruhum , âhirette sonsuz şifâ bulsun





Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

YABANCI

DÂVÂ